İçimde Şiiri - Solmaz Akça

İçimde

İçimde, parçalara bölünmüş bir porselen gibi duruyor yüreğim.
Kendime batıyorum içimdekinden habersiz...
Yaralarım içimde,
Acım içimde,
Kan revan
Hep içimde...
Bitecek bu günler, geçecek mutsuzluklar
diye kandırıyorum kendimi.
Mutluluk haram bir lokma sanki,
geçmiyor boğazımdan, geçmiyor.
Ruhum eskimiş, köhne bir bina,
Bakımsızlığına acı dolu bakışlar fırlatıyor görenler...
Ben sevmeyi bilirdim oysa!
Sevilmek,
Ulaşamayacağımı bildiğim bir hevesti.
Artık biliyorum,
Kendimden başka kimse sevmeyecek beni!
Ya çok iyiyim bu yalan dünyaya,
Ya çok kötüyüm bu iyi dünyada...
Ortalamasını bilmediğim bir dereceyle mezunum hüzünlerden.
Gözyaşlarım hep hazır damlamaya.
Kimse bakmıyor gözlerime,
Kimse koklamıyor hüzün kokan yanımı...
Ben, benle başbaşa kalıyorum
Aşkım, diyeceğim kimsem yok.
Oysa birini sevmekle başlıyormuş hayat
Seviyorum da artık yetmiyor sevmek...
Seneler boyu beklentisiz herkesi sevdim,
ve artık sevilmek niyetindeyken
ve artık sevildiğime inandırılmışken,
Yine parçaladı biri hayallerimi...
Elime verdi ihaneti...
Of off sancısı bitmeyen, çığlıkları alemi inleten
bir acım var,
Ve o acı vazgeçmiyor benden...

31/03/2007

Solmaz Akça
Kayıt Tarihi : 9.4.2007 19:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Solmaz Akça