İçim Yaniyor Şiir Mesutsiir

Ben Dayanamam Böyle içim Yaniyor
Bir Avci Vursun Beni Bir Mızrak Delip Geçsin Kalbimi
Bir Rüzgar Alıp Savursun Beni Zirvesinden Düşüp
Parçalanayim Bir Dağ Eteğine
Acıtan Yanlarimi Kopartip Alin Benden
İçim Yaniyor Dayanamam Ben Böyle

Sesin Eskimiyor Eksilmiyor
Gittikçe Büyüyen Bir Çığlığa Dönüşüyorsun
Ruhum Dalgalanıyor Aynalarda
Büyüdükçe Küçülen Bir Zamana Kelepçelendim
Mahkumiyetim Hala Sürüyor

Ömrümün Günceleriydin
Kalemin Ucu Kırıldı Seni Yazmaktan
Kelimelerim Tükendi kendimi Anlatmaktan
Nasil Bir Sevdaysa Sana Tutulduğum
Tutunduğum Herşeyi Yerle Bir ediyor

Huzura Çıkan Yolları Unuttum
Git Gide Suskunluğuma Gömülüyorum
Senden Önce Ne Varsa Beni Yaşatan
Ellerimden Kayıp Gidiyor
Sanki Dağ Başında Bir Kartaldim
Kanallarımdan Vurdun Beni

Sevdamı Ömrümü Ziyan Ettin
Zamana Gömülüp Gidiyorum İşte
Adınla Ezberlediğim Herşey
Parçalanıp Sökülüyor Bedenimden
Şimdi Kendimle Bir Savaşın Ortasında
Yetim Bırakılmış Kalbimi Hancerliyorum
Adına Çaresizlikmi Dersin Bilmiyorum Ama
Ben Her Geçe Ölümü Heceliyorum

@Mesutsiir İçim Yaniyor Şiir