İçim yanıyor içim derdim benim ne biçim
Beni yoran dünyada ne paradır ne geçim
üzülüyorum bazen içime düşer hüzün
çektiğim sıkıntılar inşallah biter güzün
insanları bilirim insan sarrafı oldum
üzüntülü anımda kendimi yalnız buldum
mevlam hep yardım etti sıkıntılı anımda
kimseyi bulamadım dostlarımdan yanımda
menfaat ummadımı çıkarcılar aramaz
menfaatcı dostlarda şu dünyada yaramaz
dokülen saçlarımı tarak bile taramaz
kalbimden akan kanı tabiplerde saramaz
50 senedir gördüm hem çile hemde acı
sıkıntıdan döktüm ben kafamda olan saçı
bir kere olsun bile kalbim huzur dolmadı
o kadar sıkıntıdan kimse memnun olmadı
iki günlük dünyada neden ben gülemedim
hayatım gelip geçti hiç bir şey bilemedim
hassas olan kalbimi bir türlü silemedim
kimse için bir kahır mevladan dilemedim
Kayıt Tarihi : 9.12.2009 17:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hendekli Mehmet Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/09/icim-yaniyor-icim-2.jpg)
güçlü kaleme selam olsun...
yaradan allahımdan affımı diliyorum
neşeli insanlarla bende az gülüyorum
kalbimdeki kinleri sevgiyle siliyorum
tebrik ederim güzel bir şirdi nede duygulu yazılmış duygun daim olsun
TÜM YORUMLAR (13)