İçim yanıyor içim derdim benim ne biçim
Beni yoran dünyada ne paradır ne geçim
üzülüyorum bazen içime düşer hüzün
çektiğim sıkıntılar inşallah biter güzün
insanları bilirim insan sarrafı oldum
üzüntülü anımda kendimi yalnız buldum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
