İÇİM YANIYOR ANAm Şiiri - Bilal Yalçın

Bahşetmiş yaradan bir evlat beni sana
Bezleyip büyüttün elimden tutup yürüttün
Bir ömür minnetim var benimde sana
Sel oldu coşuyor sığdıramam sevgini anam
Anaların ciğeri ezik yanıktır bağrı
Kimselere sır verip söylemez içindeki ağrı
Kulak ver sözüne sanadır bu bir çağrı
Evim dar sığdıramam seni içim yanıyor anam
Kara kaşın sürme çekmiş iki gözüne
Yalan yoktur kulak ver sen ananın sözüne
El oğlu el kızıdır baksanda sen onun özüne
Evim dar sığdıramam seni içim yanıyor anam
Bağrı yanık yüreği ezik kimse demez sana yazık
Bulur buşurursun toplarsın yavrularına azık
Sanki cennet nimetleridir emeğine yazık
Evim dar sığdıramam seni içim yanıyor anam
Akıtır göz yaşını gizli gizli silensin
Oğlun kızın ciğer paren derdini söylemesede bilensin
Hakkı hak bilip hep doğruları söylersin
Evim dar sığdıramam seni içim yanıyor anam
Sendeki yürek dar gelir sığmaz saraylara
Çok üşüyorum anam karmı yağdı bizim oralara
İçim paramparça oldu bende sığmaz oldum buralara
Evim dar sığdıramam seni içim yanıyor anam
Evimizin önündeki çalıda civcikler konar dururmu
Komşu çocukları guş lastiğiyle onları vururmu
Hınaza memet yine camları kırar dururmu
Bacım erkenden kalkıp gene hamur yoğururmu
Evim dar sığdıramam seni içim yanıyor anam
Uyku uyumaz geceleri haramdır anama
Titresem alır kucağına basar bağrına
Kulak ver iyi dinle sende bas ananı bağrına
Evim dar sığdıramam seni içim yanıyor anam
Muhabbeti sohbet ister gönül kervanda
Gir sinesine bul şifanı yardır senin ananda
Açsın bağrında güneşiniz kalmasın yaranda
Evim değil gönlüm dar sığdıramam seni anam
Analar hep çeker ızdırap ahı çile
Aş bulaz kaynatır taşı uyutur yavrusunu bile bile
Yaptığı her iş temizdir yoktur hile
Evim değil gönlüm dar sığdıramam seni anam
Dedilerki anam duydum yatakda yatan hastasın
Yok yavruların yanında komşulara sitem eder yastasın
Sen taşı kaynatıp çorba yapan ustasın
Koşarak gelsemde nafile sen son nefestesin
Çıkında kalmadı ne azık nede çörek
Bilemedim kıymetini yaşamak bana ne gerek
Gençlik hevasında çaldım hep def dümbelek
Yetişemedim koymuşlar seni mezara benimde bunları yaşamam gerek
Kanaat etmiyor taşırmış ambarda darısını
Verseler bütün dünyayı gene susturamaz karısını
Kıymetini bilemedi yaşarken anasını
Birde sürüyor kaynayan kazanın karasını
Mezarını komşulara sordumda geldim anam
Ocağım söndü aş kalmadı pişecek
Sana ettiklerimin sırası banada gelecek
Benimde yavrularım asi olup isyan edecek
Ahı figan eder susmaz artık gönlümde feryat
Mekanın cennet olsun anam sen mezarında rahat yat
Zanapalının şiir defteri

b.y