İçim Yandı Ayrılığa Şiiri - Vedat Bayrak

İçim yandı ayrılığa
Gurbeti bir ucundan yakaladım
Gözlerime yer etti gözyaşım
Çok uzak diyarlarda kalmışım
Kalmışım bir başıma ayazın ortasında
Tutsak olmuş misali yalnızlık zindanında
Ve hasret sana gönül
Bir vuslat iklimine
Kim tutacak bu eli
Kim tutacak bu belli
Acım kalır içimde üşüyen kuş misali
Fırtınada ıslanmış kalmamış hiç mecali
Gözler uzağa dalmış, vücut büsbütün sessiz
Elleri hayal gibi çaresizliği çalmış
Kaçan bu diyarlardan vuslata hasret tenim
Düşüversem yanına kalkmasa hiç bedenim
Ağlasın gözyaşlarım, titresin gönül sazım
Ben Bağdat’a aşık kalmış sevdalı
Bu sevda masalının ucuna tutunmalı
Sarsmalı deli humma, sarmalı bedenimi
İncitmeli içimde kendimden kaçan beni
Uzak diyarların sevdası, sen kaldın avucumda
Yatak odama astım, hep varsın başucumda
Şimdi içim yanıyor
Yakalandığım gurbet
Yüreğimden kavradın, beni içine hapset…