İçim Yanar Görmezsin

İçim yanar, görmezsin.
Sana söylediklerimden çok, sustuklarımda saklıdır acım.
Her nefes alışımda bir kor düşer yüreğime,
Ama sen, rüzgâr gibi geçip gidersin.

İçim yanar, görmezsin.
Bir gülüşümün ardında bin kırık vardır,
Bir sessizliğimde kaybolan yıllar saklı.
Bazen bir sözle kanatılır yaralarım,
Bazen bir bakışla yeniden açılır.

İçim yanar, görmezsin.
Çünkü sen yalnızca dışımı görürsün;
Bir gölge gibi yanımdasın, ama bana uzak.
Elim sana uzanır, ama dokunamaz;
Kalbim seni çağırır, ama sen duymazsın.

İçim yanar, görmezsin.
Her gün biraz daha eririm kendi ateşimde,
Ama sen fark etmeden yürürsün yanımdan.
Ben kül olurum, rüzgâr savurur;
Sen yalnızca bir toz zerresi görürsün.