Maviye kan düştüğünden beri
İçim uzaklık çekti
Uçmayı öğrenirken kuşlar
Ter içinde hayat
Sesime kasırga düştü.
Her yanlızlık kendisini çoğalttı
Ben bütün sorgularda sustum
En çabuk solan çiçeği
Kendime seçmiştim
Hesabını verdim
Aşkta ölümde aynı uzaklıktaydı
Vuruldukça körük gibi soludum
Ciğerlerim patladı
Toprağa doğmuştum
Gökyüzü kustum
Yola çıktığımda yağmur yağıyordu
Hüznü uzattılar
Eğilip aldım
yanımda ne varsa
Kaybettim senden sonra
Senden sonra yitik çoğrafyalarımı sevdim.
Çamur çocukları
Vitrinlere inat
Hangi denizi seçtiysem
Şehrin göbeğinde bir tepeydim
Uykumu süzülmüş acılara gömmüştüm
Gece bitmeden
Armutlu nun karanlık sokaklarında
Seni kaybettim
Ben seni güneş diye sevmiştim.
Kayıt Tarihi : 23.1.2005 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çamur çocukları
Vitrinlere inat
Hangi denizi seçtiysem
Şehrin göbeğinde bir tepeydim
Sen, virtinlere inat
şehrin göbeğinde bir tepe değil,
tek başına yılmaz yıkılmaz bir kalesin, Yaşar.
hep böyle gür ve heybetli olsun duruşun.
sevgilerimle,
Hüznü uzattılar
Eğilip aldım
yanımda ne varsa
Kaybettim senden sonra
Ben seni güneş diye sevmiştim..
Dem zamanı güneşin hüzne vurması olmuş..
Sevgiyle...
Güzel şiirinizi kutlarım sn püllü.....sevgiler...
TÜM YORUMLAR (4)