İçim Üşüyor Şiiri - Nevzat Güleç

İçim üşüyor kalbim sızlıyor.
Bülbül gürültü yapıyor,gül acıtıyor.
Kalbim buruk canım sıkılıyor.
Çöl ortasında bir gül kalıyor.

Ahlat ağacı gibi tek kalıyor.
Rüzgarın nefesi canını yakıyor.
Güneş içini ısıtmıyor.
Kalbinin sıcaklığı yetmiyor.

Bu dünyada yanlız kalıyor.
İçim üşüyor kalbim sızlıyor.
Sevdiklerim yanlız bırakıyor.
Kaderimin çilesi beni yakıyor.

O gün buluşma günü gelmeden.
Koca çınar devrilip gitmeden.
Dostlar sevenler pişman olmadan.
Bu beden toprağa karışmadan.

Elbet bülbül şarkı söyler.
Güller benim için ağlar.
Güneş içimi ısıtır.
Dostlar sahip çıkar.

8 mart 2011 manisa

Nev-Zat