Özlemle yıkılmış hallere düştüm
Kanadım kırılmış boynumu büktüm
Yaşadığım yerden yollara düştüm
İçim ürperiyor ya gelemezsem
Elbisene sinmiş kokunu duydum
Parfümler teninin formülü olmuş
Dünya çiçekleri sönük kalırmış
İçim ürperiyor ya hep solduysan.
Özüne uzanan sözler mi oldu?
Al yanaklarını solduran mı var.
Yaşını akıtan dertler mi oldu?
İçim ürperiyor ya hüzünlüysen.
Bilirim üstünde aynı kıyafet
Yıllarca yenisi gelmez yerine
Ne moda bilirsin,ne de kozmetik
İçim ürperiyor ya üşüyorsan.
Yatağın serili yorganın kanlı
İçinde bir beden yatmıyor sanki
Küçülmüş ufalmış gözlerin feri
İçim ürperiyor ya kaybettiysem.
Ayşe Gönül
08.03.2014 20:49
Kayıt Tarihi : 8.3.2014 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!