İçim Titrer Şiiri - İsmail Paşalı

İçim Titrer

Ben deniz seviyesinde...
Sen rakımlar,dağlar tepesinde
Bağda yeşeren bir üzüm fidesinde
Kırmızı narların her bir tanesinde
Göklerde göç eden bulutlar kafilesinde
Her gülüşünde,her tebessümünde
Düşen yağmur taneciklerinde
Sevdim seni delicesine....
Sen gittin...
Ben yine,beni ilk gördüğün yerdeyim...
Aynı pencerenin önünde...
Bıraktığın gurbet çiçeğinin önündeyim...
Sen bir yudum su...
Bir bir parça ekmek...
Çorak topraklarıma konmuş
Bir melek....
Bende bambaşkaydın
Anne kadar Can...
Baba kadar kan...
Kardeşlerimden öte yardın
Bir bedene sıkışımış
İki candın...
Yakışmazdı benim gibi adama ağlamak...
Dışardan görenler
Dağ görür,taş bilirdi beni
Akıttığım göz yaşlarım...
Topraklarımı çamur..
Koca bir dağı,ayaklarının altına
Kum eyledi....
Üşüme diye,
Omuzlarına attığım yeleğime
Kokun değdi...
Ağlarken göz yaşlarını akıttığın mendil
Bir tel saçın,hep benimleydi...
Yazdığım satırlar...
Okuduğum şiirler,arzlar...
Seni bana döndüremedi...
İçimdeki pişmanlıklar...
Gönlümde yeşerip dallanıp,filizlenen
Ayrlık tohumlarıymış ektiklerim...
Ondan oyüzdendir...
Şimdi çektiklerim....
Herkese yaz geldi...
Benim içimde...
Bir haziran titrer şimdi...
Birgün değil..
Bedenime hergün zemheride
Banane kim sevmiş...
Kimler nerelerde,neler eğlermiş..
Ben yarsız,ben cansız
Gözlerimin feri yanmış...
Hep keşkeler...
Ahlar vahlar...
Geçmişten kalan pişmanlıklar
Ömrüm..
Ömür verdiğimin yanı başında kalmış....
Her şiirime göz yaşlarım
Sitemlerim bulaşmış...


İsmail Paşalı
Kayıt Tarihi : 31.5.2024 12:57:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!