İçim kanağlar Şiiri - Durmuş Karakuş

Aşkına sevda na ben havlu attım,
Yıkıldı uğrun da koskoca dağlar,
Acıyı kederi boş yere tattım,
Kafama taktıkça içim kanağlar.

Bırakıp gittin ya beni el gibi,
İçimde dert oldun paslı tel gibi,
Göz pınarlarımdan yaşlar sel gibi,
Çağlayıp aktıkça içim kanağlar.

Karabir bulut tun hani giderken,
Gözlerim dolmuştu veda ederken,
Şimdi nezaman bir yağmur yağarken,
Şimşekler çaktıkça içim kanağlar.

İstiyordum seni telli duvaklı,
Haklıyım isyanda hemde çok haklı,
Verdiğin tek resim cüzdan da saklı,
Çıkarıp baktıkça içim kanağlar.