İçim içime sığmıyor,
Vurmak,kırmak geliyor içimden.
Gönül bir yerde durmuyor,
Sevmek,sevilmek geliyor içimden.
Deniz eskisi gibi mavi değil.
Ağacın eski yeşilliği kalmamış.
Belimin kamburu çıkmış, ona buna eğil.
İnsanlarda eski tat kalmamış.
Rüzgâr şarkı söylemez olmuş,
Yağmur yağmıyor,toprağa dargın.
Yeryüzü hep mikroplarla dolmuş,
Kurutacak,kurtaracak yok.
Herkes bir birine dargın.
Oysa öylemiydi dün!
Toprak ana her şeyiyle cömertti.
Hayat verirdi bize,hava,su,gün.
Bügünse her şey solmuş,her şey ölgün.
07.05.1993-Demre
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 1.9.2007 08:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
erol yamak 9/b 1169
TÜM YORUMLAR (10)