12.03.2000 Diyarbakır
Görürdüm seni orada
karşımda
Sanki yavaşalrdı zaman
Gül yapraları dökülürdü üstünde
Sen böyle mahsumca gülerdin
Bir çoçuk gibi sevinirdim
sığmazdım hiçbir şeye
sığmadımda hiçbir şeye
Yıprattı bizi zaman
Dökülen güller kurudu
Mahsum değildi hiç kimse
Dedimya içim içime sığmadı
İbrahim ÜstündalKayıt Tarihi : 13.4.2022 08:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!