Ben gurbette,
Gurbet için doğmuşum.
Öz yurdumda gurbeti,
Gurbet için yaşarım.
Kuzey-güney,doğu-batı
Mekan önemli değil...
Ha Maraş, Adana'da
Ha Edirne, Van'da..
Gurbeti yaşarım,
Kendi kafamda.
Taşımak için beni,
Toprağa basan ayağım.
Toprağa bağlı değil.
Ben yeniden,yeniden...
Gurbete koşarım.
İçim gurbet,dışım gurbet.
Gözümde gözyaşım gurbet.
Öyle bir canı sevdim ki,
Toprağımla,taşım gurbet.
Rüyamda sılayı görsem...
Gurbetle olmadığıma şaşarım...
Doğduğum köyde ölsem,
Ben gurbeti yaşarım...
Haberi olsa gurbetin,
Ah gurbetin...
İçimdeki gurbetten...
Mutluluktan coşarım.
Bilmez ki beni gurbet.
Ben gurbet için yaşarım...
İçim gurbet,dışım gurbet.
Gözümde gözyaşım gurbet.
Öyle bir canı sevdim ki,
Toprağımla,taşım gurbet.
Veli BİLİCİ
01 Ekim 2008-Adana
Kayıt Tarihi : 1.10.2008 11:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi,hepimizin hikayesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!