şimdi yürümeyi tercih ediyorum
Anladım ki koşmak bana göre değil
ne düşmek acıtıyor ne de yara bere
içim de bir biçim onun için deki biçimsizlik.
Şimdi izlemeyi tercih ediyorum
anladım ki aşk bana göre değil
ne kırmak bir kalbi ne de inciltmek gözleri
içim de bir biçim onun içinde ki biçimsizlik
Şimdi uzunca susmayı tercih ediyorum
anladım ki konuşmak anlatmak bana göre değil
ne sorularıma bir cevap ne de tartışmada bir yer
içim de bir biçim onun içinde ki biçimsizlik.
Artık uzunca bakıyorum bastonlu ellerim ile
biliyorum çok şey geçti uçtu ellerimden
şimdi ne deniz, kum,güneş ne de bir sen
içim de esmeyen bir fırtına gibi.
Artık yanlız kalmayı tercih ediyorum
anladım ki kimse bana göre değil
ne bir dört duvar köşe ne de kahpe dilleri şehrin
içim de kör bir göz onun içinde ki karanlık gibi.
Şimdi gençliğin son ayların da yazıyorum kelimelerimi
anladım ki varsayımlar ile geçen yıllar bana göre değil
ne bir gün ne de güneşin yarın ki bölümü
içim de bir biçim onun içinde ki biçimsizlik gibi.
Artık içim de bir biçim
onun içinde ki biçimsizlik
iç içe girmiş biçimsizliğin
biçimini yaşıyorum adeta biçimsizleşiyorum.
Kayıt Tarihi : 24.7.2011 01:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!