Manidar gelir bana
Papatya fallarındaki umutlar.
Bir ressam gibi çizerim yaşamı!
Hayallerimde dans eder aşıklar.
Beyazlar hesap sorar
Siyahın katran karası kederlerinden.
Yeşile düşmek ister
Bedbaht olan sevişen gönüller.
Ne zaman hüzne sığınan birini görsem
Sırça hapishanesini kırmak isterim.
Sevinçleri gamzelerine gömüp
Mutluluktan daima gülsün isterim.
İçimdeki çocuk! Dinliyormusun?
Sen bir adım benden ilerde bekle.
Tut ellerimden üzüldüğümde,
Pembe renklerini ruhuma ekle.
Sen ve ben yürümeliyiz çetin yollarda
Tuttuğumuz ellere neşeyi vermeliyiz.
Hayat hızlı ivmelerde dev bir salıncak
Ömrümüzü güzellikle törpülemeliyiz.
26/03/2009
Alev YavuzKayıt Tarihi : 26.3.2009 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alev Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/26/icim-cocuk-disim-mutluluk.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)