içim acıyor; kar beyazı güzelliği eriten aç nefeslerin kimsesiz kimsesizliğine
içim acıyor; kalleşliğin kıydığı canların dönüşlerini bekleyen çarenin çaresizliğine
içim acıyor; emeğin hakkını alınlarda soğutan adaletsiz düzenin düzensizliğine
içim acıyor; sefasını süremeden cellat eline düşen yeşilin yeşilsizliğine
içim acıyor; gitgide özlenen geçmişin geleceğe güvenmeyen güvensizliğine
içim acıyor; içim acıyor diyenlerin sessiz sessizliğine..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Teşekkür ederim Naime Özeren, Cevat Çeştepe...içimiz acımasa keşke ..
Saydıklarınızın hepsine içim acıyor.Ve hatta daha nicelerine. Fakat:
içim acıyor; içim acıyor diyenlerin sessiz sessizliğine.. İÇİM PARÇALANIYOR....
KUTLUYORUM BU ÇOK DEĞERLİ ŞİİRİNİZİ VE SİZİ GÜLDEN HANIM.
NİCELERİNE. SEVGİMLE...
Yaşadığımız günler içimizi acıtıyor., içimizi üşütüyor....
Tabi ki hala uykuda olanların ne bu acıdan ve ne de üşümekten haberleri var. Onlar makarna tokluğunda, bir çuval kömür sıcaklığında., kış uykusunda...
Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta