İçim acıyor Şiiri - Asya Yıldız

İçim acıyor...
Kelimeler seslere dönüşmeden dökülüyor,
İki güçlü el arasında amansız sıkışmış gibi,
Çaresiz, yokluğa ufalanıp dökülüyor.

İçim acıyor...
Kilitlenmiş gecenin sağırlığında gözlerim,
Yıldızlar arasında yıldız seçmiş kendince,
Uzansam, dokunacakmışım gibi hissediyorum.

İçim acıyor...
Mevsimlerin birbirini izlemesi gibi rutin,
Elmanın ağaçtan yere düşmesi kadar doğal,
Yokluğunla titreyen gönlümde devleşen aşkın.

İçim acıyor...
Umut sokulmuyor ömrümün bahar bahçesine,
Oysa ardına dek açık kilitsiz kapılarım,
Kır çiçeklerim bekleşir narin bedenleriyle.