İçim Şiiri - Demmi Sümbül

İçimde deli nehirler
Kanlı pınarlar
Etrafata saçılan acı hatırlar
İncinen ve yara içinde kalan unutulmayan bir ömür var
Hani her ayağa kalktığımda umutla
Beni tekrar tekrar yere çakan duvarlar var
Birde her seferinde içimde yeniden yeşerttiğim ümitleri koparanlar var
Ve tekrar tekrar bu yüzden dağılıp giden bir ruhum var
Şimdiye kadar ben bulamıyor sanıyordum
Ah ne acı ki her seferinde aynı yerden vuranlar var
Oysa kaybolup giden ben her seferinde titreyen küçücük ellerimi suçladım
Böyle ağır bir yükü nasıl taşıdım yıllarca bilmiyorum
Yıllarca omzumda olan yük yeni yeni kırıyor belimi
Şimdi ne uğruna koşmalı benim bı çare gönlüm