İçim Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Ölüyorum
Gözyaşımdan kurtulamıyorum
Bitiyorum
Yanıyorum
Üstelik fenası var
Daha da yanacağım
Kül olacağım
Yok olmayacağım
Acı olacağım
Kötü olacağım
Zarar olacağım
Ziyan...
Yalan...
Dolan...

Durduramıyorum kendimi
Düşünemiyorum o an
Her şey bir anda oluyor
Yapamıyorum
Kontrol edemiyorum
Öfkemde boğuluyorum
Nefes alamıyorum
Dar geliyor dünya
Gitmek istiyorum
Ölmek istiyorum
Hiç var olmamış olmak istiyorum
Hem ağlamak hem ağlamamak istiyorum
Kabahatimi bile bile
Susmak istiyorum
Susuyorum da
Yediremiyorum
Mutlak haklı ben olmalıyım
Gibi geliyor
Kandırıyorum
Ama kimi
Kimse inanmıyor ki

Rahatlayamıyorum
Anlatamıyorum derdimi
Ne diyeceğim ki
Ben de bilmiyorum
Bilmedikçe yok oluyorum
Tek oluyorum
Sus oluyorum
Pus oluyorum
Puslanıyorum
Yaslanıyorum
Yaşlanıyorum
Tüken tüken bitmiyorum
Bir bitemiyorum

İnançsız değilim
Biliyorum sınav
Kaldıramıyorum
Diyeceksiniz ki şimdi
"Allah kimseye kaldıramayacağı yük vermezmiş."
Biliyorum, bilmez miyim
Ama batıyorum
Ne olur görün beni
Elimi tutun
Tutunamıyorum
Kendimi çok yalnız hissediyorum
Sevgisiz...
Üstelik bunu ben başarıyorum
İnsanları kendimden uzaklaştırıyorum
İnanın isteyerek yapmıyorum
Ben kendimden bile nefret ediyorum
Beş para etmezin tekiyim

Ne ki beni ben yapan?
21 yıl oldu
Ben kimim?
Doktor mu olacağım?
Bu gidişle insanlara nasıl yardım ederim?
Bazen ki çoğunlukla
Keşke başarılı olmasaydım diyorum
Keşke ne insanların ne benim
Kendimdem beklentim olmasaydı
Beklemek ne zor şey
Beklenilen olmak ne ağır yük
Omuzlarım düşüyor
Topallıyorum
Yere yığılacağım
Yakındır.

Başka ne iş gelir elimden?
Evlat olarak iyi bir evlat mıyım?
Hayır
Özür dilerim her kimi kırdımsa
Kardeş olarak iyi bir kardeş miyim?
Hayır
Keşke en başa dönebilsem
Doğduğum güne
Arkadaş olarak?
Sanmıyorum ama pek de sorumluluk yok
Arkadaşlar arasında
O konuda biraz daha rahatım
Ya sevgili?
Beni seven kimse olmadı
Yorum yapamam
Haddim değil

Yemek desen yapamam
Evi çekip çevirme desen yapamam
Sesim desen berbat
Çizimim rezalet
Fiziğim bir küre oluşturuyor
Zeki değilim
Edebli değilim
Elimden gelen bir iş yok
Ben ne işe yararım
Bir insan beni ne etsin
Bir insan beni neden sevsin?

Ben çok kötüyüm
Hani kandırır ya insan kendini
Ben iyi bir insanım diye
Ben değilim
Biliyorum
Hissediyorum
İçım kötülük dolu
Ben kötüyüm
Acıyım
Hatayım
Değişemiyorum
İyileşemiyorum
Kendime zarar veriyorum
Yaralarım kapanmıyor
Yenisini açıyorum
Kanıyor
Lakin kandan korkmam

Sözde savaşıyorum
Neyle?
Kimle?
Ne için?
Kendimle neden olduğunu bilmediğim bir kavgam var
Beni öldürüyor
Katil benim
Kurban benim
Silah benim

İçimi kusmak istiyorum
Boğazımı düğümleyen her ne varsa kusmak
Gitsin istiyorum hayatımdan
Beni benden bir çıkarabilsem
Özüme erişeceğim
Özümde ışık görüyorum
Gidemiyorum
Yolları kapalı
Bakın nasıl parlıyorum diyemiyorum
Gösteremiyorum
Sevemiyorum

Ben benden bir gidemiyorum.