İçim Şiiri - Özlem Deniz

Karıştı içim iyice
Ateşten küle döndü,
Savrulmak zor geliyor meçhule
Beni alan rüzgârlar şimdi ağlıyor
Her şeyim söndü
Yağmur deyince

Başım ağır, saklı dünya içinde
Kan revan o aralık kapısı
Kimse girmek istemez,
Kapında nöbetçiler seninse
Acımın çıktığı yerden
Girer yeniler, tanış isimlerden

Ölmek kolay gelir
Şimdi dönmekten
Söyle ayrılık nedir
Sıcacık yüreğinden

Benim bildiğim şarkılar
Şimdi sustular…
Sözlerini sana adadığım şiirler
Artık anlatmıyorlar
Sesim duvarlardan, resimlerden geçip,
Seni yalnızlığında sobeler,
Bilirim yalanını, ahını
Minnet etmez aşkını
Ama bak hala senin yüzüm
Dudağım ecel...
Tenin, sesin olmadan,
Nefesim;
Yastığının ucundan,
Terinin kokusundan,
Gözünün buğusundan
İçim!
Bir aşk şarkısından
Sana değer ayrılıktan

İçim...daraldı bir gün
Koşarak kaçtım
Ayrıldım ölümlere,
Resim gibi yaşamalara
Ah demeden, ağlamadan
Ve gülmeden bir daha
Anmadan olmaz ama adını
En azından bahsederek
Arada sana “nasılsın? ” diyerek
“Eh işte”lerinde kahrolmak
Bizden geriye iki yarım bırakarak
İki cana kıydım ben
Kendi tabutumu boyadım
Ve içine senle düştüm ben

O yarımla
Adını andığın isim
Daha kalbini görmeden
Çok seven, terk etmeyen,
Sabredip boyun eğen tesellin
Aklının onadığı ismin
Sen onun kim olmasını isterdin.

Sensiz yapamazdım
Adımı anarsın kapıdan
İçimde kara bir büyü
Bırakmazdı peşimi bırakmadı ki
Parçaladı böldü sen oldu özlemin
Ne gidebildi gerçekten ne geri dönebildi.
Değişmişti her şey çok, çok, çok erkenden

Adının yanında başka isimlere
Tahammülüm yok artık beklemelere
Durma bit! Ben gittim, olmadı; ne çare!
Ne olur canım sen de gitsene

Kaçsam şimdi nereye kaçsam,
Kendimden de ayrılırsam
Toplanacağıma azalsam
Büyüdüğüm sancılardan,
Acılı ben oyunundan

Kurtaracağım acısından gözbebeğini
Gülecek yine, yağmurlardan dönecek
Yaradan’a şükredecek,
Bana "herşeyim" diyecek
Bileceğim değerini

Bu defa ben
Dönüp ölümlerden
Dağlarda alıp yerimi
Soğuklarda titreyeceğim seni
Sıyrılıp da"ben" cehennemimden
Sahip çıkacağım aşka,
Beni seven yok senin gibi!

Uykulardan ayılıp adımı anan
Bilip, doğuran yarını aşktan!
Acıdan kıvranan, ama ayrılmayan,
Özlemini içinde taşıyan, yanan!
Emeğe döndüm, beni çağıran!
O da bana dönsün bir gün yaradan
İçim!
Benden taşar,
Bilirim Sen'sin beni sana
Beni ona çağıran

Doğurdum bugün öldürdüğümü
Umutlarla gözlerine gömdüğümü
Sebep bildim kırık ellerinde kördüğümü
Yürüyecek büyüyecek gündönümü
Görecek sabırla ne ördüğümü