İçiçe Şiiri - Alev Yavuz

Bölüşürdük masumiyeti uykularımızda
sen
kelebek olurdun bin renkli,
ben
bal olurdum dudağından damlayan.
Sonu gelmez hasretlerin
kan kırmızı yaşlarıydık
bir göz pınarında,
buluşurduk arasıra
al renkli yanaklarda.
Kaynardı kanımız
çocukluktu en sevilen çağımız.
Bir topaç, bir misketti en büyük hediyemiz
fakirdi ceplerimiz
ama dev gibi bir hazineydi sevgimiz.
Şimdi;
kalmadı be canım
o tertemiz sevgilerden.
El ayak çekilince
serenat yapan deli sevgililerden.
İyiki yaşamışız sevdayı böylesine.
İyiki yaşıyoruz
ben senin,
sen benim yüreğimde.