Buğday daha taze içi ham iken,
Cahili andırır başı dik durur,
İnsan ilme doyup olgunlaşırken,
Buğday başağını yere kondurur.
Ârifler kısıtlı ilm uzun boylu,
Uzanır da varır bir hakikate,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Yürek sesinizi kutlarım Üstadım,
İnsan meyveli ağaçsa eğer tevazusuyla buğday başağı gibi başını eğer...
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Gönül dolusu selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta