Buğday daha taze içi ham iken,
Cahili andırır başı dik durur,
İnsan ilme doyup olgunlaşırken,
Buğday başağını yere kondurur.
Ârifler kısıtlı ilm uzun boylu,
Uzanır da varır bir hakikate,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Yürek sesinizi kutlarım Üstadım,
İnsan meyveli ağaçsa eğer tevazusuyla buğday başağı gibi başını eğer...
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Gönül dolusu selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta