İçi Boş Bir Elbise Şiiri - Adnan Yeşiltaş

Güneş gözlüklü Necati seslendi;
“Bir şair olamadık”
Yine fiyakalısın elbisede güzelmiş dedim
Bunların çulunu çaput unu öveceksin (!)
Bizim Necati beye çarşıda yakalandık.
Bırakmaz elimi bazen,
İlla ayaküstü anlatacak.
Rahmetli babam derdi ki,
“Cahil yiğitliğini anlatmaya başlayınca,
Hırsızlığını bir bir sıralar”
Necati benden hiç hoşlanmaz!
Siyasette ticarette hep başarılı
Necati’ye göre onu kıskanıyorum (!)
Onu örnek alanlar çok..
Benim bundan haberim yok.
Bana göre içi boş,
Tam bir liboş.
Hayatını para kazanmaya adamış,
Ne okumuş,
Ne yazmış.
Şairlerle dalga geçen,
Sanatın her dalıyla alay eden,
Evleriyle,arabasıyla övünen,
Egoist duygusuz bir insan.
Necati ile çarşıda karşılaştık.
Beş dakikada...
Betonlarını, tenekelerini,
Yediklerini,içtiklerini,
Planlarını projelerini
Bir çırpıda saydı.
Sonunda bana dedi ki,
“Senin ofis hala kira mı?”
Bunu rutin olarak sorar
Evet derim
O bana acır...
Ben içimden gülerim .
-35 Yıldır kira ödüyorum.
“Neden alamadın?”
Param yok
Gel orayı sen al...
Sivas'a gideyim
İstanbul senin olsun?
Neden yarışır benimle
Ortak hiçbir yanımız yok.
Bir tek ortak yanımız var
İkimizde rakı içeriz
Ben su içsem,
Sek içiyor derler..
Onu rakı içerken görseler,
Ayran o derler (!)
Etrafını sarmış,
Yancılar yalancılar.
Allah ıslah eylesin
Araziye fena uymuşlar.
-Siyaset ticaret sana göre dedim
Bıyık altından yavşak yavşak gülümsedi.
Herkesi çok sevdi...
Bir beni içine sindiremedi.
“Bankaya gideceğim,görüşürüz”
Kuyruğu kıstırıp yürüdü
-Arkasından şöyle bir baktım,
İçi boş bir elbise...
Dün dertlerimi unuttum ben yine.