İÇİ BAŞKA DIŞI BAŞKA İNSANIN
İtlik varken sevmek neyine onun...
Düşesi yok sevda aşka insanın.
Güvenirsen mecnun olur bak sonun...
İçi başka dışı başka insanın.
Dürüst görünüp hep bahseder dinden!
Oysa yanına var kaçarsın kinden!
Dilinde ki asla geçmez kalbinden...
İçi başka dışı başka insanın.
Bir bildiğim var ki ben bunu derim,
Gönül kuru çalı verir mi verim?
Bazısını bundan tenzih ederim...
İçi başka dışı başka insanın.
O hep ön plana çıkmayı sever,
Herkesi önünde ıkmayı sever,
Yapmak neyine ki yıkmayı sever...
İçi başka dışı başka insanın.
Diken kucağında gülleri dermez,
Art niyetli olan huzura ermez!
Sen istersin ama mutluluk vermez...
İçi başka dışı başka insanın.
İster ki el öpüp eteğin yala!
Herkes öle ama tek kendi kala!
El aslana bizse düştük çakala...
İçi başka dışı başka insanın.
Neşe yok burada hüzünse boldu!
Geleceğe dönük umut kayboldu!
Tek bir kişi demez dost sana noldu...
İçi başka dışı başka insanın.
Belki içinde az iyi var ama...
Yediden yetmişe pek fark arama.
Helal diye bakar çoğu harama...
İçi başka dışı başka insanın.
İşi düştüğünde sana yarana,
Denk gelmek çok zordur yara sarana!
Mesafe koy kötü ile arana...
İçi başka dışı başka insanın.
Her fırsatta hava atan utansın!
Güldürmeyip dertler katan utansın!
Diken olup her gün batan utansın...
İçi başka dışı başka insanın.
Etseler de seni zelil Cumali...
Unutma ki RABBİN CELİL Cumali.
Bak buna en büyük delil Cumali...
İçi başka dışı başka insanın.
Kayıt Tarihi : 23.1.2016 13:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!