İçgıcıklayan Şiiri - Erol Karaoğlu

sen
burada olmamalısın ve bende öyle.
sen, güzel bir deniz kıyısında koşmalısın mesela.
bende arkandan bakmalıyım.
sen, bir elma ağacının altında güzel gözlerini kapamalısın yavaşca.
ve bende yavaşça sokulmalıyım sana.
sen upuzun bir yolda yürümelisin;
ellerinde çiçekler olmalı allı beyazlı güller.
ben sana çiçek dermeliyim herzaman.
ve sen masmavi bir denizin iç gıçıklayan bir yerinde bir martı olmalısın;
bende denizin içindeki balık mesala.
yutmalısın ben hiç düşünmeden ve terddüt etmeden.
sonra ben olmalıyım içindeki hiç çıkaramayacagın kılçıklarım olmalı birde...