n'olur beni anla.kendime yenilmezdim oysa boyle olmamalıydı ask.yasanmıs bir hayatın meydanda ki bronz heykelleri gibiyiz.senin hayatında bana bir yer acılsın istemek bırakıp gittigin bir fotografın arkasından ağlatabilirdi.şimdi istemiyorum senin hayatında bir parça olmak.bilirsin ben butunleri severim.butun olamayız yasam bizi boyle kabul etmez.beceremeyecegiz aşkı,param parca bir limanda bekleşip ağlamak sana ağır gelir.bense yolum yine insana diyerek gezerim bir başka coğrafyada.beni bilirsin en umulmadık seyleri dert ederim.bir kaç insan fotografı cekerim yeni yazılacak romanlara.cayım,kahvem bir masa kırısmıs mektuplar beklememesi gerekecek yazılar,tiyatroda beni bekleyen kadınlar afilli adamlar,kirlenmiş yuzler.bunların arasında yıkılmıs hayat hikayeleri ve sen bir tek hayata dair temiz kalan en azından oyle gormek istediğim.senden boyle birşey isteyemem.isteyeceğimde daha söz konusu değil en azından hayatını senle yasa ben aradan cekileyim...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta