O gün ardınsıra canlar verirken
Götürdü rüzgarlar imdatlarımı.
Arkana bakmadan çekip giderken
İçerime gömdüm feryatlarımı.
Yüreğim kavruldu, yakıldı yandı,
Ruhum ateşlere dğştü, sızlandı,
Yaşlar gözlerimde donup buzlandı,
Geçilmez eyledin sıratlarımı.
Kölelere döndüm ayaklarında,
Kalbim mühürlendi dudaklarında,
Pervane olurken dört bir yanında
Kavurdun ateşte kanatlarımı.
Gel, razıyım şimdi pırangalara,
Açtım ellerimi karanlıklara,
Gün kapkara oldu, gece kapkara,
Kırdım o yararsız inatlarımı.
(BİR YORGUN FIRTINA isimli hece şiirlerinden > 17-18/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 17.7.2004 11:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/17/icerime-gomdum-feryatlarimi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)