Ne var geceden korkacak? bir dilek tut ve uyu.
İçimde ki çocuk kahkahalar atmakta,
Dışımda ki ağlayan ihtiyara.
Hiç büyümedi, çocuk kaldı,çocuk kalası
Şu beyhude ihtiyar, simdi tam bir yüz karası.
Ne yüzümdeki çizgiler benim eserim,
Ne gönlümdeki çizikler bir ressamın fırçası.
Bazan kendi çocuğun sana gönül yarası,
Bazan dostum dediğin dostluğun fukarası,
Ve tutamadığımız zaman, ömrümüzün en hazin faciası.
Sakın büyüme çocuk! .. içerimi hep güleç tut.
Sakın büyüme çocuk! .. sende yarın ki umut.
24.03.2006
Ömer TemelKayıt Tarihi : 24.3.2006 00:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/24/icerimde-ki-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!