Ufkun keskin sırtında
Dondurulmuş şamarlar ütüsünü bozdu mavinin.
Tabutta mezar kaçkını rüzgar,
Obalı,dağlı
Uygun adımlarla boşluğu adımladı.
Sınırsız ülkenin sınırlarında döşeli mayınları
Dudakları ayıkladı.
Ölünün tabutun dağlınnın soğuğunda
Üşüdü hırkalar.
İliksiz düğmeler kadar şık
Düğmesiz ilikler kadar açık
Yeryüzünün bütün böcekleri
Sapık.
Kan emiciler semireli beri
Hadleri belirlendi.
Fransız,
Türk kahvesinin telvesini düşünürken
Çürümüş köklerini saldı çamura.
Özümsedi kokuşmuşluğu
Artık legaldi.
Kayıt Tarihi : 16.11.2006 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözcükleri kullanmayı ve onlarla ustaca oynamayı iyi bilen bir kalem. Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (1)