İçeride Şiiri - Murat Kalaç

İstanbul'da, loş kayıkhanelerde bir sigara molası veriyorum.Yanımda yalnızlığım...İkimizde gecelerikimsesiz takalar arasında seni düşünmeyi seviyoruz.Sen bu şehrin kaybolmuş bir limanında hapsolmuş bir karanfil.
İçeridesin...
Ne kaçıp kurtulmaya gücün var, ne de benim seni kurtarmaya takatim.Sen giderken gülümseyen ve ağlayan çocukluğumu da götürdün yanında.
Siyah - beyaz filmlerde kayboldu seninle beraber.Açıkhava sinemaları bir bir kapattı perdelerini.
Sokaklarda pamuk helvası yapanlar çekildi birdenbire.Kadıköy İskelesinde bütün vapurların boynu bükük...
Siyah yağmurlar yağıyor şimdi şehre.
Sen çok eski bir şehirde, çok eski bir zamanda kaybettiğim.
Yağmurlu günlerde içimi kanatan, şakaklarıma düşen beyaz.Ve gözlerime her geçen gün daha fazla düşen siyah!
İçeridesin...
Bir şehre nasıl gömülürse bir insan öyle.Bütün yolların çıkmaz sokak.Haritalarda adı bile geçmiyor bulunduğun yerin.
Ve gözlerin ne zaman pencereden baksa cama vuran o yağmur tanelerinde eski bir aşkı ve artık oynamayan siyah - beyaz filmleri hatırlıyor yüreğin.
Unutmayı çok istedin; en az benim unutmayı istediğim kadar.Ama bu şehre o kadar çok yağmur yağıyorki.
Sen bu şehrin kaybolmuş bir limanında, ıssız bir karanfil.
Ben hala karanfillere tutkun bir sigara tiryakisi.
İçeridesin...