Ölüm
Hayatın sona erdiği o an
Bizler için o kadar soyut ki
Kavramak çok zor ne olduğunu
Sanki hiç var olmamış gibi
Yalnızca hatıralarda kalıyor izi
Nefes almak kadar gerçek aslında
Bir kelebeğin peşinden koşmak gibi
Nereye gittiğini bilmediğin bir trene binmek gibi
Kapının kapanması belki de görmediğin
Yalnızca örtülme sesi çınlar kulaklarında
Biri dışarı mı çıktı önünde yollar mı var
Yoksa içeri mi girdi tek ufku küçük odalar
Bilemezsin…
Kapıyı örten kim anlamazsın
Gölgesini görürsün ve unutursun
Ama o gölge bazılarının yüreğine düşüyor
Bazılarının saklanma yeri oluyor
O gölge bazıları için aydınlıkta bile kaybolmuyor
Akıllara yer ediyor yüreklerde atıyor
Ama bütün bunlara rağmen
O gölge senden uzaklara gidiyor
İçeride mi dışarıda mı?
Yalnızca bu soru akıllarda kalıyor
Kayıt Tarihi : 27.5.2011 00:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)