SON KIŞ
İlkyaz, yaz derken,
Ve ararken,
Yaşama dair bir şeyleri,
Son yazı da yitirdik.
Bitirdik,
Ne varsa umut dolu heybelerimizde.
Neyse..
Kimse sanmasın ki, yaşamdan cayacağım.
Özgürlüğe doya doya,
Son kışı da yaşayacağım.
ŞİMDİ
Mevsimler bahara durdu.
Goncalara hasret
Ağaçlar şimdi.
Gözler çılgın bakıyor,
Öpülmelere hasret
Dudaklar şimdi
Daha ne bekliyoruz?
Haydi şimdi...
DOĞA VE YAŞAM
Bir ağaçtır yaşam,
Kök, gövde ve dal.
Ancak,
Ne var ki,
Biliyor musun gülüm ne var?
“Ağaçlar,
Yılda bir kez çiçek açar”
Kayıt Tarihi : 6.2.2010 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!