ARAMADA
Artık,
Gardiyanlar okuyor şiirlerimi,
Yataklarımı jandarmalar bozuyor,
Aramalarda.
Yastığımın her köşesinde,
Her kıvrımında yorganımın,
Sen varsın...Bulamıyorlar.
Sakladım,
Bir genç kız ilk günahını saklar,
İlk tıraşını anar gibi bir delikanlının,
Sakladım kokunu,
Saçlarından kokladığım ilkbahar gibi.
Sakladım... Soramıyorlar.
Her taraf sen kokuyorsun artık.
Koğuşta sen, maltada sen.
Kapı altında, volta attığım avluda,
Tepemizde inadına dolaşan,
Bembeyaz martının mor kanatlarında.
Unuttum,
Güneşin nereden doğup,
Nereden battığını artık.
Üstümüze örtülen kör karanlık gecede sen.
Artık,
Aramayacağım kokunu,
Özlemlere kucak açmayacağım,
Soluduğum havada sen.
Ve inan,
Öyle benlesin ki buralarda.
Tüm kilitleri kırıp,
Tüm kapıları ardına kadar açıp,
Seni buralarda bırakıp,
Kaçmayacağım.
* * * *
Ve bazen,
Daha da kıymetli özgürlükten,
Bulabilmek,
Kuru fasulyenin yanında,
Kuru soğanın cücüğünü.
Ve bazen,
Daha da kıymetli yalnızlıktan,
Bulabilmek,
Kırk bir kişinin yanında,
Çift kişinin yattığı yatağı.
b
Kayıt Tarihi : 4.2.2010 08:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!