İçerde Şimdi Şiiri - Muhayyel Gizliay

Bi' çocuk vardı,
Hoyrat mi Hoyrat...
Yaşı da ufaktı benden.
Sınandı bir kerede de,
Kapısına kadar kovalamıştım köyde
Hep anlatırdı
İçerde şimdi.
&
Yenilmezdi kimseye!
Herkese kururuldu.
Bir suç vardı soydan gelen,
Ruhsal anlamda hepsini üstlenmişti.
Her onu gördüğümde,
Elimi beline atardım; aradığım oradaydı.
Bir kere bulamadım orada,
"E hani?" Dedim.
"Gardaş" Dedi. "Jandarma hep ilk oraya bakıyor."
Cebinden çıkardı.
Yakalanmazdı katiyen hani?
İçerde şimdi.
&
Güzel gülerdi, öyle sahteden değil.
Satmaz seni kaypak değil.
Ulan oğlum dedim vazgeç bu yol değil.
Bana bir şey olmaz dedi,
Suçu da öyle çok yokmuş aslında
Ama o karagözlü hırçın çocuk
İçerde şimdi.
&
Ben hiç suç işlemedim.
Tadını bilmem haram paranın!
Ben kükredim, uludum ama kişnemedim
Ötesi uzak yalanın.
Bana sınanmazdı o,
Sınansa da severdim onu.
O hoyrat çocuk, içerde şimdi.
Babasını teneşirde son kez bile,
Göremedi.
Son zamanlarda yapmazdı da,
O gözündeki karayla,
Beni de gözükesebilirdi.
O gözüne kara çalan çocuk,
İçerde şimdi.