Sırtında ateşten bir dağ
Anasının göz yaşı sulamada
Babasının ahları çınlamada
Ve yükü her gün artmada
Kim yükledi bu yükü sana
Kim yüklenebilirdi doğuşta
O küçük bedene bu yük büyük
Bir ışık var ötede ama sönük
Tüm gülücükler, güller senin
Aradan demir perdeleri çekin
Hangi maden olsa erir derdin
Bu nasıl vicdan? hiç bilemedin
Saymayı sayımlardan öğrendin
Aramaları saklambaç belledin
Cam ötesinden sevdin, sevildin
Söyle çocuk ne büyük suç işledin
İçerde kaldı bir yarın, yarının
Belki dışarıyı hiç tanımadın
Özlem'i dualara, ninnilere fısıldadın
İçin için yandın, ağladın
Baharlar geldi çocuk kalk
Annen baban el ele, bak
Camlar, demirler hepsi eridi
Karanlık günler çekip gitti.
Kayıt Tarihi : 23.2.2020 23:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçerde doğan , annesi içerde olan her bir çocuğa ve anneye armağan .
![Aşkın Bendesi](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/23/icerde-cocuk-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!