Yorgun tenimle öpüşünce
Soğuk demir, ürperdim
Ve daraldım
Üzerime odaklanan anlamsız bakışlardan
Çimen gözlerim buğulu
Ve çimen gözlerim suskundu öfkesinden
Her adım atışımda öfke kustum
Ve her adımın sununda
Nefret savurdum her bakışa
Tüm bakışlar kirli
Ve tüm söylevler kırıcı
İhanetiydi bedenimin yüreğime
Kilit vurdurunca mavi ufkuma
Yine de yüreğim suskundu öfkesinden
Dünyam sürgülü kapı
Dünyam kirli duvarlar
İçerisi endişe
İçerisi öfke
Ve içerisi hüzünle harmanlanmış
Hasret dolu
Ve günde üç kez öldüm
Her sayımda
İçimde bir ben eksilir
Ve her sayımda
Yüreğimde bir ben koparım
15–07–05
Manisa
Kayıt Tarihi : 3.9.2007 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!