İçe Yürüyüş Şiiri - Recep Uluçay

Büyüdükçe büyür gece ve ruhun akıp gider
Ve ten ansızın uzaklaşıverir senden
Dudakların çaresizce bir ümit bekler sözlerden
Ellerin o mutlu anların hatırasını özler

Bir şarkı çekiverir büyüsüne seni
Çare olur mu bilmem dalıp gitmek uzaklara
O ölümsüz saatleri yalnız geçmişte ara
Çekip kurtarır belki bu cendereden bedeni

Kentlerin yağmurlu saatlerini özleyip durma
Çağırmak için bulutları hüzünlerin yeter
Bir keder arıyorsan yüreğine eğer
Yüzünü aynalardan bir an olsun kaçırma

İnince perdeler kapanır mı bu oyun
Hayır hayır kapanmaz bu hayat serüveni
Bilirim yıldızlar da haylamaz aşka karşı seni
Ruhum,aya karşı gümüş rengi bir tutkuyla soyun