İçe Yolculuk Şiiri - Şükrullah Yavuzer

Bu sabah içimde
Bir yürüyüşe çıktım
ta çocukluğumun
sokaklarına indim
Uzun ve tek başımaydı
yolculuğum.
Yürüdüm yürüdüm.
Neler vardı içimde neler
Dağ sandığım tepecikler
Umman bildiğim derecikler
Dalından koparılmış güller
Bir yangın ve sonrası küller
Kimler vardı içimde kimler
Melek görünen Şeytanlar
Adamlar
Adam sandığım adamcıklar
Kimi dağdan yüce
Kimi esfelesafilinde
Herkes kendi ederince
ikamet ediyor içimde
Kimi sırça köşklerde
Kimi cehennemin dibinde...

Şükrullah YAVUZER