İçe Dönüş Şiiri - Cemil Coşkun

ormanlarım var içimde
her gece bir yaprak olup
girdim sevgilimin koynuna
kuzey kutbumda
eksi elli derecede yatırdım
rüyalarımı kuluçkaya
gözgölümde aşık oldum
kendi suretime
imkansızlığımın antrönörsüz koşucusuyum
en çok da bu yanımı sevdim
kendi orduma
hem er hem komutan oldum
ellerimle tutuşturdum meşalemi
hayatı anamdan öğrendim
'hazıra dağ dayanmaz'
ge(n) çtim mektebi hayattan
ders çıkarmakmış mesele
yenildiğin savaştan...