Bulutlar da susar bazen
Sesini keser nem.
Su akmaz
Yel esmez
Nefesini içine çeker çiçek
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Şiirler yazıldığı mevsimlere benzer , ilkbaharın ilhamı güzün ilhamına hiç benzemez , kışın sonu bahardır ancak bahar kışı dinlemez ,ezer geçer karı boranı , yeli, seli, her mevsim kendini dinler , yüreklerde kendi içsellerini dinler ,mevsim gibidir, kendisiyle hesaplaşması bundandır , şiir zaten bu kuşkulu dinlemeyi çok açık ve seçik olarak nakış nakış işledi anlayanlara , kutluyorum hocam saygılar sunuyorum.
Bazen hayat, bazen de insan sükunete durur.
Ve insanın yapası gelmez sevdiği şeyleri bile.
İşte o zaman hayattan eksilen bir şeylerin olduğunu anlıyor insan.
Sayın Hocam
Ne güzel ifadeler dökülmüş kalemden
Ne naif cümleler...
Kutlarım Azizim
Değerli hocam, yine duyguların derinlemesine satırları titrettiği, anlamlı güzel bir şiir okudum. İnsanın en yüksek sesle haykırdığı anıdır aslında sessizliğe büründüğü an. Cümlelerin ifade bulamadığı haykırışıdır sessizlik. Yürek sesinize kaleminize sağlık. Saygı ve selamlar
O iç ses yanıltmaz insanı hiç kuşku figürandır acabaların sonu çünkü hep maviye akar..Ne güzeldi Mustafa hocam...sevgilerimle...
B bad diye biri demiş ki '' Bazen, konuşmamak daha iyi hissettirir.Hiç bir şey hakkında , hiç kimseye'' Bu kaçışlar bazen ilaç gibi gelir...
Sükunet yapraklarını diker, dikmesi de lazımdır kimi zaman.Kulak tıkayıp dış seslere kendi ,içimizdeki değişimi ve dönüşümü oluşturmak adına.Mutlak gerekli yapabiliyor ve başarabiliyorsak .Hazır doğa yeniden kendini doğurmaya başlamışken bu mevsimde tam zamanı diyorum.Sizi ve güzel şiirinizi sevgiyle selamlıyorum değerli hocam...
Bir yerden sonra insan sessizliğe bürünüyor. Her şey artık doğal akışına bırakır ve leb demeden leblebiyi anlar. Ama o kuşku sanırım herkeste oluşur, "acaba bir şeyler daha mı olmalıydı ya da ben mi bir şeyler kaçırdım" diye. İnsanın kendi benliğinin uçurumuna dalması/atlaması gibi bir durum söz konusu olabilir sanırım.
Evet, doğal akış olsa da kabullenmesi de gerekir herhalde. Çünkü her yazgımız başka kişilerin yazgılarının birer parçasıdır, bazen anlamsız ve amaçsız görünse bile.
Çok duygusal bir iç ses, bir isyan sanki. Çok etkilendim. Üstadın kalemini ve yüreğini candan kutlarım.
Böyle zamanlarda içe doğum başlar; insan kendiyle baş başa kaldığında. Şiirin başlığı bütün şiire bedel Tebrik ediyor Baki selamlar gönderiyorum
Tükenen insanın ömrü mustafa bey.ömür tükenirken insan zaman zaman içine dönük durumları yaşar sonra yine dışa vurur.tıpkı geceden gündüze ,yağmurun arkasından güneşi görmek gibi.içe dönüşte insan çok şeyleri sorgular kendine görmeye artıları eksileri toplar.işte eksiler bizden gidenler artılar ise bize gelenlerdir.hayat böyle bir dönemdede bitip gidiyor .şiiriniz bakın insana neler söyletiyor:)))Çok güzel ve anlamı dolu olan bir şiir olmuş.yüreğinizden umudunuz vede en büyük servet olan sağlığınız eksik olmasın.saygılar hürmetler
Bazen sustuklarımızda boğuluruz efendim
Kutluyorum kaleminizi kelamınızı yüreğinizi harikaydı,,,, Kaleminiz her dem olsun. SLM SAYGILARIMLA HOCAM...
Bu şiir ile ilgili 72 tane yorum bulunmakta