Bulutlar da susar bazen
Sesini keser nem.
Su akmaz
Yel esmez
Nefesini içine çeker çiçek
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
hayat bildiğini okuyor örtmenim...biz sadece, olanlara ruh ekliyoruz...ruh eklemek ise duyguları söze dökmekten geçiyor..evet, dönüp dolaşıp geleceğimiz yer, kendi zindanımız oluyor sonuçta...
dön değirmen taşı, dön!..diyoruz; bu durumumuzu açıklamak için...taşların arasında öğütülen buğday taneleri gibiyiz ki; son, aynı son!..
şiirin suyuna selamlar olsun benden...
sevgiler Muğla’ya..
İnsanın içindeki kuşkulu kalkışmayı dinlemesi... Çok güzel bir anlatım harika bir şiir kutlarım yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar
İçsel yolculuk şiire yakışan en güzel temadır benim için, tebrikler hocam saygı ve selamlarımla
İşte biz ''şiir'' diyoruz içimizde boy veren o kuşkulu kalkışmaya !
Sonsuz bir sessizliğin içinde kendiyle buluşmuş Şair.
Gidenleri uğurlamış,belli ki helalleşmiş.
Şairce bir tevekkülle...Bilgelikle...En güzel yaptığı şeyi yapmış;
Yine kendini doğurmuş !
Üstadım,çok güzeldi.
Saygılarımla.
Dil sükuta bürününce insan gönül sesini dinler ve iç hesaplaşma başlar...
Tebrik ederim Mustafa Bey selam ve saygılar esen kalın...
Düşündüm... En iyisi susmak dedim!... Mustafa hocam saygılar...
Bulular da Susar bazen gerçekten de...
Hatta karar veremez de bazen sussa mı yağsa mı diye...
Değerli Mustafa Bay hocamın kalemine yakışır bir şiir okudum. Her zaman ki şifreli betimlemeleri yine muhteşemdi...
Gönlünüze kaleminize sağlık.
İlhamınız daim olsun...
Sevgiler saygılar...
Arada bir iç içten gelen sese kulak vermek lazım
yani tefekkürle, yine güzeldi hocam, kalın sağlıcakla
İçe doğum ... Bence oturup kendini yeni baştan anlamaktır... Hatta tüm sükutların şifresini çözmek gibidir.
Mevsim, bahara inat hep sonbahar Hocam... Hoş bahar da bahar gibi değil...İçe dönmek için her şey mevcut.. .
Gidenler ... Evet içimizde giden gidene... Hem de saymakla bitmeyecek kadar çok...
Bazen de içimde bir kalkışma olduğu da kesin... "Yeter!" diyor iç sesimiz... Yeter...! Ama kimseler duymuyor...
Çocukken bazı bebekler katılır kalırdı da, neneler bebeğin ağlamasını , ses vermesini isterlerdi.. Şiir beni oralara götürdü...
Sanırım gözyaşlarımız da, bulutlar da katılıp kaldılar.
Bir boşalsa yağmur, bir aksa içimizde birikenler ... Belki tazelenecek ruhumuz, bir orman nefesiyle...
Ama yok ki sükutları ,lal olmuş dilleri okuyan...
Yeni bir yol bulmalı, hem de hep birlikte.
Nefesini içine çeken tüm çiçekler, hep birlikte üflemeli o güzel kokularını, dünyanın üstüne...
İyileşmeli gök... İyileşmeli toprak... İyileşmeli insan... Yaşamak dediğin yeni baştan güzelleşmeli... Dilerim olur...
Şiir bir imdat çağrısı gibiydi... Bizim çağrılarımızı da kapsayan. Her zamanki gibi az sözle çok çok konuşan ...
İçtenlikle kutluyorum . Yüreğinize sağlık. Kaleminiz daim olsun.
Saygı ve selamlar size.
Bulutlar da susar bazen
Sesini keser nem.
Su akmaz
Yel esmez
Nefesini içine çeker çiçek
Doğayla bütünleşen duygular öne çıkmış umutlarımız bazen hayal bazende gerçek olur
gerçi son zamanlarda ne ağaç nede çiçek bıraktılar kutlarım şiiri yazan yüreği
Bu şiir ile ilgili 72 tane yorum bulunmakta