Adam tüm olanlar karşısında şizofreni oynuyordu.
Kawa, Dicle’ye olan dargınlığını Hevsel Bahçeleri’ne anlatıyordu.
Fırat Nehri tüm olanlar karşısında kan kusuyor,
bir yandan mutluluk Tanrı tarafından soykırıma uğratılıyordu.
Verimli Hilal toprakları, insanoğluna olan dargınlığını Keyifsiz Hasan’a anlatıyordu.
Huzur Semtleri’ne kilit vurulmuştu.
Mezrabotan, tüm bulgulara şahit olup Ruhi ile tartışıyordu.
Lakin Ruhi geçmişindeki acılarla boğuşuyordu.
Astım olan arkadaşı kapıyı çalıyor,
tansiyon bekçisi dostu kapıyı aralıyordu.
Ruhi, psikojenik füg yaşayan sevgilisini çağırıyordu.
Dert tohumları izinsizce içeriye giriyordu.
Adam yine tüm olanlar karşısında şizofreni oynuyordu.
Ruhi, tükenen sabrıyla vicdanına kelepçe vuruyordu.
İçe çöküş derinlere ulaşıyordu.
Günlüğün sayfaları satırlara esir oluyordu.
Kayıt Tarihi : 26.8.2025 13:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!