İçe Açılış Şiiri - Nur Bulum ARIO& 208;UL

-I-

anımsayınca dizeler dökülüyor yeryüzüne
imgeler alan eskiciler susturuyor yüreğim
içimde toplanıyor kızıl kıyamet
cama dönüşüyor demir gözlerim

-II-

yaşamı sindirince seviyorum
fırtınalar sinince, sorular sakinleşince
kendi ısıma dönünce

-III-

belleğin beklenmedik ikramlarına katılıyorum
pişirdiğim halde tatmadığım
yaşayıp algılamadığım cömert sofraya

-IV-

sizi sevmeye gidiyorum, kendime
yaşananın yankılarını yüklenmeye
gözlerinizin parlak karanlığında
ilk işareti görmeye gidiyorum, erimeye
aklın unutulduğu sokaklarda
içimdeki kalabalığa yürüyorum, özlemlere
indiğimiz gemilere, gece feneri öpüşlere
ay parçalarıyla aydınlanmaya gidiyorum
yorgun sevinçlere, masal saatlere

-V-

cesur intiharlara gidiyorum, sevgiye
tükenmeyene