İcabet Şiiri - Mahmut Emin Eren

Gönlümde bugün yine kaldıramadığım bir yük var
Nereye gitsem, nereye sığınsam ruhuma gelir dar
Yâr gel de gönlümdeki yaraları bakışınla sen sar
Gözün değse hem merhem olur bana hem de har

İnsan çırpındıkça batıyor, boğuluyor derde
Dökse sevdiğine içini belki acısı gider de
Ötüp durmak zordur bülbül gibi seherde
Zaten ne yazılıysa o olmayacak mı kaderde

Beklediğim gün geldi döktüm ona içimi
Söyledim gönlümdeki gayr-ı ihtiyarî seçimi
Karşılık bulmak için verirdim hepimi hiçimi
Yâr göndermedi müjdeyle ona gönderdiğim elçimi

İcabet-i aşk bulamamak ne kadar da zormuş
Hayalini kurduğum o gün hayatımı yakan kormuş
Aşkın rengi pembe değil biraz koyu mormuş
Demek ki gönül içindekini fazla iyiye yormuş

Dünden beri içimde anlatılması zor duygular
Hayata ve kendime dair cevapsız sorgular
Sanki savaşta hezimete uğramış ordular
Görenler halimi, bu ne hâl diye sordular

Sormayın gayrı sual, zira cevabı yok bende
Düşersen anlarsın bu derde benim gibi sen de
Maşukuma verdim zincirimi olmak için bende
Zincir yüreğimde iz bıraktı sevgime cevap verende

Zincire vurulmak neymiş ben o gün anladım
Zincir vurulmak neymiş ben onu da anladım
Zincirin halkalarını tek tek içimde sakladım
Ucundaki çengeli hançer edip kalbime sapladım

Gonca belli ki seni sevmek darağacından meyve beklemek
Kıyım kıyım doğrarken testereler, testereye diş eklemek
İki gözü, iki eli, iki ayağı bir bıçak darbesiyle teklemek
Gonca belli ki Çin'de yüksek lisans yapmış seni beklemek

Kerem de Mecnun da Ferhat da sevdiğini arardı
Ama onların sevdiği gönüllerine merhem sarardı
Aşkları aynadan yansır gönüllerine tekrar sapardı
Ne var ki öyle aşkta, karşılık bulsa herkes yapardı

Biz ise sanki zindan duvarlarına meftun olduk
Cevap alamadıkça saçımızı başımızı yolduk
Ne güneş aldık ne su, sonunda gül gibi solduk
Artık Mecnun'dan da Ferhat 'tan da beter olduk

Boş ver gönül ölüm yok mu sanki ecel gelende
O gün yükten kurtulur ruh da leş olan beden de
Sevilen de görecek o günü deli gibi seven de
Ölüm tutacak yakandan belki Bağdatta belki Yemen de.

Ölüm en güzel nimet, ecel en çok beklenen
Ölümün öldüğü yerde yaşamak asıl istenen
Tehdid-i ilahî olmasa billah kalmaz bu derdi çeken
İp, uçurum, mermi hepsini örten zaten aynı kefen.