İçlerinden biri güldü
Dedi ki sonra;
“hayat ne garip değil mi”
Hak vermemek olanaksızdı
İçimde bunca titreyen şehir
Hüzünleri dururken
Ben bir ceylan ağıdına
Sarınmıştım
Ağlamamak olanaksızdı…
İç'lerinden biri sustu
O bendim.
Kayıt Tarihi : 9.10.2005 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!