Işıkları kapalı iç sokaklarımdaydım
Söyleyemediklerimde
Görünmedim kimseye / sen de yoktun
Dinleyecek biri de..
Sanal bir sofra kurdum kendime
Karşıma seni oturttum
Giderek ufalırken yalnızlığım
O kadar güzeldi ki, “ ufaklık “,
Sessizliğin öbür yakası / Seni ayrı tuttum
Ne seni ne beni terk edebildim
Yorgun yüzünü
Suya yansımış ışıklarda uyuttum.
Bakma öylesine “ ufaklık “ dediğime
Sen / içimde kocaman kalabalık
Ve zalim değildir sanıldığınca
Tutunur yeni bir tutkuya her ayrılık
Böylesi kalem baktıkça gözlerin
Mutluydum
Ölebilirdim seni düşünmeden
Dokunmadan tenine
Gözlerine hoşça kal demeden
Bilemezdin / haberin olmazdı
Anafor susmalarımda
Koymak gerekirse adını
Bir güzde yaşadığım ilk turkuaz yazdı
Uzak iklimlerimde yaşasan da..
Anlamasan da..
Anmasan da..
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum şiirinizi..Çok beğendim..
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
........................
ben de...
sevgiler
nurcan usta
TÜM YORUMLAR (4)