Umarsız ve duyarsızsız yaşayabilseydim, alışveriş merkezleri kuaför salonları günü birlik heyecanlar yeterdi. Aklı havada şiirler yazardım, ben tuttum iliklerime kadar hüzüne boğuldum çocukların acısı, dünyanın sancısı, bir kadının sessiz çığlığı, bir adamın sevgiye muhtaçlığı yüzleri okumaya başladım. Herkes o kadar yalnız ve üzgün ki sevgisizlik vücutta hastalık olarak çıkmaya başladı. Yalnız insanın yüreği üşüyor mesela, bencil insanlarla ömür geçirenler var. Fedakarlığının karşılığını alamayanlar. Hırpalananlar hayalleri yerle yeksan olanlar. Sahte dostlarından sırtından vurulanlar, kime güveneceğini şaşıranlar, bunları düşünüp iç sızlaması var bir de....
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta