Başımda dumanlı gam, karamsar düşünceler beynimi kemirmekte
İçtiğim su bile faydasız, sanki çöllerdeyim bütün bedenim eritmekte
Izdırap çanağına döndü gözlerim kıpkızıl, ağlamayı çoktan unuttum
Ruhumda dertler sanki göz göz olmuş, içten ve dıştan seyretmekte.
Sarmaya hasret azadı bekler lakin; bahtıma nerede bu şans talih?
Erdigim olur bazen hayallerimde, bazen de rüyalarıma gelir kanarım
Dumansız ateşlerin ortasında bir benim, cayır cayır içten içe yanarım
Duyulmayan bir tek çığlığım, boşu boşuna imdat imdat diye d/ağlarım
Hergün aynı ızdırap tahtını kurar bağrıma, sinemde keyf çatar hüzün
Bense boynu bükük çaresiz, çarmıha gerili isa gibi beklerim mucize.
Kayıt Tarihi : 2.7.2013 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!